1993

In 1993 heb ik Die Zweite Heimat voor een vriend op video opgenomen. Dat was op een zondag. De dag ervoor was er een slopend studentenfeest geweest bij ons in huis; overal sliepen er mensen tussen de zooi en de lege flessen. In deze chaos tapete ik volhardend door. Ik heb de serie zelf tot op heden nooit gezien, hoewel het me meermaals werd aangeraden. Nu vallen me de overeenkomsten op tussen de serie en het leven dat ik toen leed, begin jaren negentig, met mijn vrienden, protokunstenaars en andere marginalen. Het kijken van de serie vult me dan ook met weemoed en Sehnsucht. Hier volgt een link naar een interview met Edgar Reitz uit dezelfde tijd: ‘MET GEVOEL KUN JE GEEN FILMS MAKEN’

Citaat

‘Ik ben een Europeaan, en ik zie dat mijn cultuur in gevaar is. Er is al bijna geen Europese cultuur meer; in de keuken, in de literatuur, in omgangsvormen, in familiestructuren, in rituelen rond de dood en hoe we met dood en gezondheid omgaan. De hele wereld moet alles op dezelfde manier beleven, en op dezelfde manier eten, dezelfde dingen lezen. Maar globalisering is geen proces dat door de mens in gang is gezet, en het staat ook niet in dienst van de mens. Het is bedacht door grote multinationals die de wereld willen zien als ??n markt. Met Heimat wil ik eraan herinneren hoe treurig het is als we onze cultuur verliezen. Het is mijn verdediging van Europa.’

Edgar Reitz, ‘Onze cultuur is in gevaar’