Na tien jaar is het bloggen dood: leve het weblog.

Misschien moet ik wel weer gaan webloggen. Het bestaat nu zo een beetje tien jaar en daarvan ben ik er al zo een negen bij. Vroeger deed ik moeite tot een stukje te komen, maar dat doe ik al lang niet meer. Toch bracht het me wel wat. Nu webloggen uit de gratie raakt en iedereen aan het twitteren is geslagen wordt het misschien tijd de handdoek weer op te nemen. Wat mijn weblog ook de das heeft om gedaan is het besef van publiek. Hierdoor ging ik proberen toegankelijker te schrijven. Nu ik geen publiek meer heb kan ik weer eens de hermetische ruimte opzoeken en in ieder geval proberen mezelf te verrassen