Gemene verstrooiing

Net Kluun op TV, die moet weer zijn boek verkopen. Op het moment is er veel te doen over diverse ontwikkelingen in het uitgeefbedrijf, e-boek en internet. Veel schrijvers menen dadelijk zelf hun waren kunnen verkopen. Zij vergeten echter dat 80 procent van een literair succes marketing is en goede marketing peperduur. Dit is alleen op te brengen met geld uit eerdere bestsellers. Een onbekende schrijver die zelfstandig zijn boek aan de man wil brengen zal externe investeerders moeten vinden die een paar ton in hem willen steken, wat gezien het enorme risico irre?el is. Bij de bank zul je uitgelachen worden. Natuurlijk zullen er een paar gewiekste jongens en meisjes zijn die op slimme goedkope manieren de aandacht weten en trekken en boeken verkopen, maar dit zijn hoge uitzonderingen. Het internet is verstrooid en de aandacht van de massa moeilijk te krijgen en massa heb je nodig voor een beetje boterham. Het komt dan toch weer aan op de oude media en kanalen, daar waar we de gemene deler makkelijk vinden. We willen allemaal een oneindige keuzevrijheid, maar kiezen uiteindelijk toch de gemene deler. En van die anderhalve man en een paardenkop die zijn eigen weg gaat kun je als schrijver echt niet leven.

Scripta manent

Het geschrevene blijft, maar niet op internet. Met een natte vinger bestaat dit weblog voor meer dan de helft uit dode links. Naar mate de tijd verstrijkt sterven meer links uit. Floppy’s, ceedees, harde schijven en flash-geheugen hebben niet het eeuwige leven zonder tijdige back-up of kopie naar nieuwe gangbare media. Ik zeg drukken op zuurvrij papier in een atoombomvrije bunker dat zal volent leren.